ارزش‌های فرهنگی غالب در سبک‌های زندگی (مطالعة موردی: شهر تهران)

شناساییِ ارزش‌های فرهنگی غالب در سبک‌های زندگی از آن منظر مهم است که ارزش‌ها فضایِ ذهنی فرد، سلیقه‌ها، و ترجیحاتِ او را شکل می‌دهند و در نحوۀ انتخاب‌های عملی او، آن‌چه «سبک زندگی» نامیده می‌شود، تأثیر می‌گذارند. بر این مبنا، هدفِ اصلی این مقاله شناسایی ارزش‌های غالب فرهنگی در سبک‌های زندگی در سطح تهران است. مسئلة محوری شناساییِ نسبتِ میان ارزش‌های موجود با ارزش‌های آرمانی از منظر پاسخ‌گویان است. روشِ تحقیق کمّی و شیوة گردآوری اطلاعات از یک سو، مصاحبه با 30 تن از افراد ناهمگن در سطح تهران به منظور شناساییِ مفاهیم و از سویِ دیگر، تکمیل پرسش‌نامۀ محقق‌ساخت است که در سال 1391 در میان 300 پاسخ‌گویِ ناهم‌گون از نظرِ سن، جنسیت، میزان تحصیلات، شغل، میزان درآمد، و محل سکونت توزیع شده است. در این پژوهش از آمارهای توصیفی و استنباطیِ خوشه استفاده شده است. یافته‌ها حاکی از آن است که میان ارزش‌های موجود در جامعه با ارزش‌های آرمانی، برای تعیین «فردِ ارزش‌مند»، تفاوت دیده می‌شود. به گونه‌ای که در مورد نخست، با حضورِ پررنگِ ارزش‌های «ظاهرگرایانه» هم‌چون چشم ‌و هم‌چشمی، خودنمایی، و دورویی و حضور کم‌رنگ ارزش‌های «دگرگرایانه» مانند هم‌دلی و قدرشناسی مواجه‌ایم. این در حالی است که فردِ ارزش‌مند، از نظر پاسخ‌گویان، فردی خردورز و تحصیل‌کرده قلمداد شده است. هم‌چنین، غالبِ ارزش‌های پیش‌گفته با متغیرهای مستقل این تحقیق از جمله جنسیت، سن، میزان تحصیلات، محل سکونت، درآمد، و اشتغال تفاوت معناداری ندارند و نوعی یک‌دستی را در یافته‌های ارزشی شاهدیم.